کد تخفیف اولین خرید رپورتاژ آگهی و بک لینک : new_shop
با رشد روزافزون فناوری و گسترش ارتباطات دیجیتال، اینترنت اشیاء (IoT) به یکی از مهمترین تحولات قرن بیستویکم تبدیل شده است. اینترنت اشیاء به معنای اتصال اشیاء فیزیکی مانند یخچال، دوربین مداربسته، ساعت هوشمند و حتی خودروها به اینترنت و امکان برقراری ارتباط بین آنها و سیستمهای دیگر است. این تحول نوآورانه فرصتهای بینظیری برای افزایش کارایی، راحتی و کیفیت زندگی فراهم کرده، اما در عین حال چالشهای بزرگی در حوزه امنیت به همراه داشته است.
در این مقاله، به بررسی مهمترین چالشهای امنیتی در حوزه دستگاههای IoT، دلایل بروز این مشکلات و راهکارهای مقابله با آنها خواهیم پرداخت.
دستگاههای IoT برخلاف سیستمهای کامپیوتری سنتی، بهصورت پراکنده و متنوع در محیطهای مختلف قرار دارند. این دستگاهها اغلب منابع محدودی مانند پردازنده ضعیف، حافظه کم و انرژی محدود دارند. همین ویژگیها باعث میشود که پیادهسازی پروتکلهای امنیتی رایج (مانند رمزنگاری قوی یا احراز هویت چندمرحلهای) روی این دستگاهها دشوار باشد.
منابع سختافزاری محدود
اتصال دائمی به اینترنت
ارتباط با سایر دستگاهها و سامانهها
بهروزرسانی نرمافزاری کم یا حتی غیرممکن
در حال حاضر، هیچ استاندارد بینالمللی جامع و یکنواختی برای امنیت دستگاههای IoT وجود ندارد. تولیدکنندگان مختلف از پروتکلها و معماریهای مختلفی استفاده میکنند، که باعث بروز ناهماهنگیهای امنیتی میشود. این تنوع، هکرها را قادر میسازد تا از نقاط ضعف خاص هر سیستم سوءاستفاده کنند.
یکی از شناختهشدهترین نمونهها، حمله باتنت Mirai در سال 2016 است که با آلودهکردن میلیونها دستگاه IoT، بزرگترین حمله DDoS تاریخ را رقم زد. هکرها توانستند با سوءاستفاده از رمزهای عبور پیشفرض دوربینهای مداربسته و روترها، کنترل آنها را به دست بگیرند.
بسیاری از دستگاههای IoT پس از نصب، دیگر بروزرسانی دریافت نمیکنند. این موضوع باعث میشود که آسیبپذیریهای شناختهشده در آنها باقی بماند و در برابر حملات جدید آسیبپذیر باشند.
برخی از دستگاههای IoT فاقد مکانیسمهای احراز هویت قوی هستند. استفاده از رمز عبور پیشفرض یا نبود رمز عبور باعث میشود دسترسی به این دستگاهها برای مهاجمان بسیار ساده باشد.
از آنجا که بسیاری از دستگاههای IoT دادههای حساس کاربران را جمعآوری میکنند (مانند دادههای سلامت، موقعیت مکانی، تصاویر و صداها)، نشت این اطلاعات میتواند به نقض جدی حریم خصوصی منجر شود.
در سالهای اخیر موارد متعددی از هک شدن دوربینهای امنیتی خانگی گزارش شده است که طی آن مهاجمان توانستهاند به تصاویر زنده دسترسی پیدا کرده و حتی با کاربران صحبت کنند.
برخی از دستگاههای پزشکی متصل مانند پمپهای انسولین و ضربانسازهای قلب، در صورت ضعف امنیتی، میتوانند جان بیماران را به خطر بیندازند.
هک شدن خودروهای متصل به اینترنت میتواند به تهدیدات فیزیکی برای سرنشینان منجر شود. در برخی آزمایشهای امنیتی، محققان توانستند از راه دور ترمز خودرو را غیرفعال کنند یا کنترل فرمان را در دست بگیرند.
امنیت باید از مرحله طراحی در دستگاههای IoT در نظر گرفته شود، نه اینکه پس از تولید به آن افزوده شود. این رویکرد شامل رمزنگاری پیشفرض، احراز هویت قوی، و قابلیت بروزرسانی ایمن است.
با توجه به محدودیت منابع دستگاههای IoT، باید از الگوریتمهای رمزنگاری سبک مانند AES-128 یا ECC استفاده شود که امنیت مناسب با مصرف منابع پایین فراهم میکنند.
پیادهسازی مکانیسمهایی برای بهروزرسانی خودکار و امن سیستمعامل و نرمافزار دستگاهها، یکی از موثرترین راهها برای کاهش خطرات امنیتی است.
استفاده از توکنها، کلیدهای دیجیتال، و احراز هویت چندمرحلهای (MFA) میتواند جلوی دسترسی غیرمجاز به دستگاهها را بگیرد.
بسیاری از حملات به دلیل ناآگاهی کاربران از خطرات احتمالی رخ میدهد. آموزش در مورد استفاده امن از دستگاهها، تغییر رمز عبور پیشفرض و بروزرسانی نرمافزار بسیار مهم است.
برای مقابله با تهدیدات امنیتی در حوزه IoT، صرفاً اقدامات فنی کافی نیست. دولتها و نهادهای قانونگذار باید با ایجاد چارچوبهای قانونی، تولیدکنندگان را ملزم به رعایت اصول امنیتی کنند. در بسیاری از کشورها، قوانینی مانند GDPR یا Cybersecurity Act گامهای اولیه برای حفاظت از دادهها و امنیت کاربران برداشتهاند.
با افزایش دستگاههای متصل به اینترنت و ورود فناوریهایی مانند 5G و هوش مصنوعی، تهدیدات نیز پیچیدهتر خواهند شد. اما در مقابل، فناوریهایی مانند blockchain و edge computing میتوانند به افزایش امنیت کمک کنند.
با استفاده از بلاکچین میتوان یک زنجیره امن و تغییرناپذیر از دادهها ایجاد کرد که جلوی دستکاری و جعل داده را میگیرد.
در این مدل، پردازش دادهها در نزدیکترین نقطه به منبع (یعنی در خود دستگاه) انجام میشود و نیاز به ارسال داده به سرور مرکزی کاهش مییابد. این روش هم کارایی را افزایش میدهد و هم ریسک حمله به دادههای در حال انتقال را کاهش میدهد.
اینترنت اشیاء دنیای ما را به سمت هوشمندی و کارایی بیشتر سوق داده، اما بدون توجه به امنیت، این مزایا میتوانند به تهدیداتی جدی برای کاربران و زیرساختها تبدیل شوند. برای تضمین آیندهای ایمن در دنیای متصل، لازم است امنیت به عنوان یک رکن اساسی در طراحی، توسعه و استفاده از فناوری IoT در نظر گرفته شود.
تنها با همکاری میان تولیدکنندگان، کاربران، متخصصان امنیتی و نهادهای قانونگذار میتوان از پتانسیل عظیم اینترنت اشیاء به شکلی ایمن و پایدار بهرهمند شد.